Pożegnanie z marią

Dzien z życia inteligenckiej młodzieży w czasie wojny. Narrator Tadek i jego narzeczona Maria rozmawiają o poezji. Byłaby to scena sielanki, gdyby nie to, że zza okien widac palącą się Warszawę. Młodzi - choc wyraźnie przeznaczeni do innych celów - zajmują się produkcją i sprzedażą bimbru czy kradzieżą wapna. Gdy załatwiają sprawy na miescie, rozpoczyna się łapanka...Poruszające opowiadanie inspirowane doswiadczeniami autora. Tytułowy utwór całego zbioru Borowskiego o tematyce wojennej. Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, więzien obozów Auschwitz i Dachau. Pobierał naukę na tajnych kompletach, po czym rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Był związany z Marią Rundo, która stała się pierwowzorem bohaterki opowiadan zebranych w cykl "Pożegnanie z Marią". Więziony na Pawiaku, niedługo potem trafił do Auschwitz, skąd został wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a następnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wziął slub z Marią, wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i zaangażował się w aktywną działalnosc komunistyczną. Zmarł na skutek zatrucia gazem, stąd podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Przed wojną tworzył poezję w nurcie katastrofizmu, w swoich opowiesciach obozowych sportretował "człowieka zlagrowanego".