Panienka

"Panienkę" wyróżniono przed laty prestiżową nagrodą w konkursie im. B. Prusa. Akcja toczy się na Polesiu wsród szerokich przestworzy przyrody i krajobrazów cudnych łąk, lasów, rzek i moczarów. Tematem jest obrona starego, ziemianskiego dworu przed niedołęstwem posiadaczy, rozrzutnoscią i lekkomyslnoscią młodego dziedzica. Życiowy i prawdziwy obraz rodzinnego dramatu ma swoją bohaterkę, kochaną i zakochaną, nade wszystko jednak zabiegającą o zachowanie rodzimego majątku."A tymczasem panienka,otulona w swój szary kaptur, patrząc na dzielnie biegnące koniki, myslała:- Ach, gdyby mi wuj dał dobrą rade, bo już sama nie wiem, co robic! pieniędzy, pieniędzy trzeba na wszystkie strony, a skąd mam je wziąc? Żeby mi wuj przynajmniej powiedział, czy ten Pował sprzedawac, czy nie sprzedawac. Okropnie mało dają, ale czekając, jeszcze większa strata. Gdyby choc dali od razu całą sumę, to bym szlachcie kozłowickiej spłaciła za trzy miesiącei na reszę spokojniej czekaliby. Oni mi najgorzej dokuczyli. i księdza procent nie zapłacony, i Basaniewiczowej należy się cos jeszcze. Jeszcze tak ciężkiego roku nie było ..."Emma Dmochowska, polska dramatopisarka, powiesciopisarka i działaczka oswiatowa.Niemal całe życie poswięciła walce o zachowanie polskosci na Kresach i przywrócenie ziem wschodnich Rzeczypospolitej. Od 1890 organizatorka kursów dla nauczycieli. Pracowała w redakcji pisma "Zorza Wilenska" i Jutrzenka". Wydawała pismo"Unia" podczas I wojny swiatowej. Założyła Związek Patriotyczny Polek. W swojej twórczosci literackiej omawiała problemy obyczajowe i społeczne. Niezmiernie staranne wykształcenie, pobierane prywatnie w kraju i za granicą, zeuropeizowało jej umysł, ale nie zaszczepiło prądów kosmopolityzmu. Europa przed jej oczyma nie zasłoniła Polski. Jej dziwnie silna indywidualnosc uswiadomiła sobie od lat najwczesniejszych, że jest Polką kresową, że ma i będzie pełnic obowiązki Polki własnie na Kresach.