Een coquette vrouw

Ina is getrouwd met een journalist. Een gestudeerd en progressief man, maar niettemin kleineert hij haar, en neemt haar ambities als schrijfster niet serieus. Als Ina zich verzet, verwijt Egbert haar dat ze hysterisch is en "onbekookt". Op zoek naar steun doet Ina haar beklag bij de vrouwen in haar omgeving, maar ontdekt dat de kleinburgerlijke moraal iedereen op zijn of haar plaats wil houden. "Een coquette vrouw" is een beknellende roman die geleidelijk opbouwt naar een pijnlijke beslissing. Carry van Bruggens eigen huwelijk, met de journalist Kees van Bruggen, diende als inspiratie. Carry van Bruggen (schrijversnaam van de Joods-Nederlandse Carolina Lea de Haan, 1881-1932) was de zus van Jacob Israël de Haan, schrijver van "Pijpelijntjes", een van de eerste Nederlandse romans waarin homoseksualiteit openlijk werd beschreven. Net als haar broer ging Van Bruggen geen controversieel thema uit de weg. In haar romans en pamfletten ging ze elk dogmatisme te lijf. Ze was de enige vrouwelijke auteur uit haar tijd die door collega's en critici au sérieux werd genomen. Ze woonde een tijdlang in Nederlands-Indië met haar eerste man. Haar bekendste romans zijn "Eva" en "Een coquette vrouw". Ze schreef ook non-fictie, met als bekendste titels "Prometheus" en "Hedendaags fetisjisme". Haar werk raakte in de vergetelheid, maar werd in de jaren 1970 herontdekt door de feministische beweging.